Binnenlandse politiek
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Kim
04 Mei 2006 | Nederland, Venlo
Binnenlandse politiek
Ghana heeft een relatief rustige politieke geschiedenis. In tegenstelling tot de zo trieste traditie van zo vele Afrikaanse landen is het aantal gewelddadige coups en bloedige militaire schrikbewinden zeer beperkt. Zoals de aard van de Ghanees is ook het politieke leven redelijk gemoedelijk (voor meer informatie zie: korte geschiedenis). Ghanezen zijn uiterst politiek geïnteresseerd. Een busritje gaat niet voorbij zonder heftige politieke discussie en iedereen lijkt er wel verstand van te hebben.
Op dit moment wordt het land geregeerd door de New Patriotic Party (NPP) onder leiding van president John Agyekum Kufuor. Hij nam in 2001 het roer over van de populaire luitenant Jerry J. Rawlings, na voor Afrika historische verkiezingen. Het is voor het continent de eerste maal dat een landsbestuur op democratische wijze de macht overdraagt aan een nieuwe regering.
De NPP is een op liberale leest geschoeide partij, die inzet op privatisering en efficiënter overheidsbeleid. De partij wordt in belangrijke mate geleid door mensen afkomstig uit het zakenleven. De start van Kufuor lijkt een voorspoedige. Hij krijgt veel krediet en de mensen zijn toe aan een nieuwe leider na 20 jaar Rawlings. E4r is veel vertrouwen dat de gepredikte “positive change” haar vruchten snel zal afwerpen. Het economisch tij zit echter tegen. De nationale munt is uiterst zwak en de buitenlandse schulden zijn torenhoog. Na enkele maanden verklaart Kufuor Ghana HIPC (Highly Indepted Poor Country). Dit houdt in dat het land erkent dat zij haar schuldenlast niet meer kan terugbetalen. Natuurlijk is dit geen plotse ontwikkeling, maar een erfenis uit het verleden, maar het krenkt veel Ghanezen in hun trots en vertrouwen in de economie. Voordeel van de HIPC-verklaring, is dat aflossing en rentelasten minder worden. Nadeel is een sterk afgenomen vertrouwen in het land door financiers als de Wereldbank, het IMF en donorlanden. Kufuor staat voor een zware taak.
Daar komt bij dat de regering in haar eerste regeringstermijn van vier jaar tot drie maal toe genoodzaakt is de olieprijs te verdubbelen. Ook dit is een nalatenschap uit eerdere jaren, maar het zorgt voor flinke onrust, enorme prijsstijgingen en inflatie en een dalend vertrouwen in de regering. De verwachting is dat Kufuor na zijn herverkiezing in december 2004 de tweede termijn zal gebruiken voor populairder maatregelen om daarmee hopelijk de economie te sterken en het vertrouwen terug te winnen.
Ghana heeft een relatief rustige politieke geschiedenis. In tegenstelling tot de zo trieste traditie van zo vele Afrikaanse landen is het aantal gewelddadige coups en bloedige militaire schrikbewinden zeer beperkt. Zoals de aard van de Ghanees is ook het politieke leven redelijk gemoedelijk (voor meer informatie zie: korte geschiedenis). Ghanezen zijn uiterst politiek geïnteresseerd. Een busritje gaat niet voorbij zonder heftige politieke discussie en iedereen lijkt er wel verstand van te hebben.
Op dit moment wordt het land geregeerd door de New Patriotic Party (NPP) onder leiding van president John Agyekum Kufuor. Hij nam in 2001 het roer over van de populaire luitenant Jerry J. Rawlings, na voor Afrika historische verkiezingen. Het is voor het continent de eerste maal dat een landsbestuur op democratische wijze de macht overdraagt aan een nieuwe regering.
De NPP is een op liberale leest geschoeide partij, die inzet op privatisering en efficiënter overheidsbeleid. De partij wordt in belangrijke mate geleid door mensen afkomstig uit het zakenleven. De start van Kufuor lijkt een voorspoedige. Hij krijgt veel krediet en de mensen zijn toe aan een nieuwe leider na 20 jaar Rawlings. E4r is veel vertrouwen dat de gepredikte “positive change” haar vruchten snel zal afwerpen. Het economisch tij zit echter tegen. De nationale munt is uiterst zwak en de buitenlandse schulden zijn torenhoog. Na enkele maanden verklaart Kufuor Ghana HIPC (Highly Indepted Poor Country). Dit houdt in dat het land erkent dat zij haar schuldenlast niet meer kan terugbetalen. Natuurlijk is dit geen plotse ontwikkeling, maar een erfenis uit het verleden, maar het krenkt veel Ghanezen in hun trots en vertrouwen in de economie. Voordeel van de HIPC-verklaring, is dat aflossing en rentelasten minder worden. Nadeel is een sterk afgenomen vertrouwen in het land door financiers als de Wereldbank, het IMF en donorlanden. Kufuor staat voor een zware taak.
Daar komt bij dat de regering in haar eerste regeringstermijn van vier jaar tot drie maal toe genoodzaakt is de olieprijs te verdubbelen. Ook dit is een nalatenschap uit eerdere jaren, maar het zorgt voor flinke onrust, enorme prijsstijgingen en inflatie en een dalend vertrouwen in de regering. De verwachting is dat Kufuor na zijn herverkiezing in december 2004 de tweede termijn zal gebruiken voor populairder maatregelen om daarmee hopelijk de economie te sterken en het vertrouwen terug te winnen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
