En weer thuis...

Nu is mijn tijd in Ghana toch echt afgelopen... Een erg raar idee, erg wennen hier in Nederland.
Ik zal eerst nog even vertellen over mijn laatste dagen in Accra. We logeerden daar bij twee vrienden die we in Kumasi ontmoet hebben, Kamal en Tofic. Ze namen ons vaak mee uit 's avonds, ergens wat drinken en poolen. Verder hebben we Accra bekeken en nog onze laatste souvenirtjes gekocht.

Zaterdagavond was het dan zover, het definitieve afscheid van Ghana. Dat was weer even een moeilijk moment, heb nog naar mijn familie in Tamale gebeld. Waardoor ik hun natuurlijk weer heel erg begon te missen. Toen afscheid genomen van onze vrienden en het vliegveld binnen gegaan.
Daar hebben we gemerkt dat we iets teveel de Ghanese levensstijl gewend zijn geraakt. We waren rustig op ons gemak bezig. Het vliegtuig vertrok rond half 11, dus rond 10 uur richting de gate lopen leek ons tijd genoeg... We waren wel vergeten dat we eerst nog door de douane moesten waar een hele rij staat... :s. Gelukkig was er een bewaker die ons hielp, we hoefden niet in de rij te wachten, mochten meteen naar het loket. Daar was nog even een probleem met mijn paspoort. De vrouw van de balie kon de laatste stempel niet vinden, en zei dat ik dus al een maand geleden het land uit had moeten zijn. Uiteindelijk mocht ik de juiste stempel aanwijzing en was het goedgekeurd. Door die extra vertraging was ik helemaal laat en moest ik dus het laatste eind rennen! Dan nog de bus in, waarmee we naar het vliegtuig werden gereden. Het voordeel was, dat toen wij in het vliegtuig zaten hij ook meteen opvloog :).

Zonder vertraging zijn we aangekomen in London. Daar over het vliegveld lopen was wel even wennen! Dure producten, niemand die roept Seleminga hello!, of Come and look!.
Dit keer op tijd naar het volgende vliegtuig, waar we nu als eerste inzaten, op naar Brussel.
Daar onze tassen ophalen, die van Jelske was in London blijven hangen. En toen naar buiten, eindelijk na al die tijd mijn ouders weer zien!
Rond half 3 kwamen we thuis, en daar stond een klein verassingscomitee op mij te wachten! Echt geweldig. Oma was er, Hilde en Yassin, Joep, Joke en Misha. Dat was echt een leuk welkom, 's avonds nog wat vrienden over de vloer. En uiteindelijk doodmoe in bed gekropen.

Ondertussen begint het al een beetje te wennen om weer terug te zijn. Nederland is zo ongelooflijk stil in vergelijking met Ghana. Geen roepende kinderen meer, geen kraampjes langs de weg om je eten te kopen, alles gebeurt weer binnen 4 muren...De temperatuur valt gelukkig nog mee, al moet ik 's avonds wel een jas aantrekken. Maar die overgang is nog wel te doen. Ook moet ik weer wennen aan alle apparatuur hier, weer pinnen in de winkel, de hoeveelheid verschillende producten die in de winkel te vinden zijn, ik kijk mijn ogen uit deze dagen!
Maar ik moet zeggen, ik mis Ghana ontzettend! Al mijn vrienden en familie daar, en ik begin ook regelmatig in het Engels te praten... Ik ga gewoon gauw weer terug om iedereen daar weer op te zoeken!!!

Ik wil iedereen bedanken die mijn site de laatste 10 maanden heeft gelezen, ik vond alle reacties erg leuk! Ik zal zo gauw mogelijk nog een bericht plaatsen over het sponsorgeld en wat ermee gebeurd is, en dan mijn laatste foto's!

Liefs Kim