De inca trail

In mijn vorige reisverslag had ik gemeld dat we de volgende ochtend de bus zouden hebben naar cusco om woensdag uitgerust aan de inca trail te beginnen. Nou zo soepeltjes verliep dat dus helaas niet...
Myrthe en ik lagen zondagavond al helemaal in pyjama in bed, zin in een avondje rustig hangen. Tenminste, dat dachten we.Om kwart over 8 gaat de telefoon, onze touroperator die onze eilandentocht had georganiseerd belde op (hij wist dat we de volgende ochtend de bus naar cusco hadden gepland), we moesten per direct naar het busstation komen, want de volgende ochtend zouden er stakingen zijn. Dit houdt in dat de boeren staken omdat ze meer geld willen en dit doen ze door een grote weg te blokkeren zodat er geen vervoer doorkan.
Wij per direct aankleden en tas inpakken want om 9 uur vertrekt de bus.. Om half 9 krijgen we weer een telefoontje van de touroperator, hij heeft zijn best gedaan, maar alle bussen zitten vol. Hij komt ons de volgende ochtend om 7 uur ophalen om te kijken of er nog een busorganisatie is die naar cusco rijdt. Wij weer onze pyjama aan, maar van een rustige avond is helaas geen sprake meer.
De volgende ochtend dus vroeg op, onze oude buskaartjes inleveren en geld terug krijgen (grotendeels want commissie gaat er natuurlijk af) en op weg naar een andere busmaatschappij die wel rijdt (maar ook een heel stuk duurder is). Aangezien we toch naar cusco moeten omdat we anders onze trail missen kopen we hier maar een kaartje. Deze busmaatschappij zou omrijden zeiden ze.Wij vol goede moed in de bus gestapt en hij reed nog weg ook... Na ongeveer een half uur komt de reisleiding met de vraag of we naar cusco willen of terug naar Puno... Naar Cusco natuurlijk... Wij aan hem vragen of hij al weet hoe hij gaat rijden, nee hij wacht op het telefoontje van zijn organisatie of en zo ja hoe we kunnen omrijden... :S. Dat geeft weinig vertrouwen. En ja hoor, na weer een half uur worden we door de politie tegen gehouden met de mededeling dat we niet verder kunnen en om moeten draaien. :S.
Dat schoot dus niet op... Gelukkig waren we niet de enige die zo snel mogelijk naar cusco wilden dus uiteindelijk hebben we het voor elkaar gekregen dat we bij het vliegveld werden afgezet om te kijken of er vluchten gingen naar Cusco (we kunnen moeilijk de inca trail van 250 euro missen!). Die gingen alleen de volgende ochtend. Maar de andere optie was om met deze bus via Arequipa te rijden wat tot middernacht zou duren en met 1 chauffeur zou zijn. Niet dus!
Met een groepje van 10 besloten we de volgende ochtend het vliegtuig te nemen, de rest geen mee terug naar Puno.
Wij waren dus gestrand in Juanita, een klein stadje waar verder ook zeer weinig te doen was. Eerst een ticket regelen wat al bijna 2 uur duurde, toen een hotel zoeken en onze touroperator bellen over ons buskaartje. Hij was gelukkig zo vriendleijk om naar ons toe te komen om het geld terug te geven! Dat scheelde weer.
Dinsdagochtend dus naar Cusco gevlogen, moesten er om half 5 voor het bed uit, daar gaat onze rustdag. Om half 10 waren we in het hotel.
Gedurende de dag nog even Cusco bekeken, ´s avonds kregen we nog een briefing over de inca trail en nog beetje op tijd naar bed, aangezien we om 6 uur de volgende ochtend werden opgehaald. We waren met een groep met 4 andere Argentijnse mannen die er heel sportief uitzagen (tussen de 30-40 jaar oud schatten we), dus Myrthe en ik dachten al, wij zullen maar achteraan gaan lopen... Maar dat viel nog mee, wij waren sneller dan die mannen, behalve bergop, toen gingen we ongeveer even snel. De eerste dag viel nog erg mee, maar 4 uur wandelen met tussendoor een lunch. Het eten was iedere keer best wel lekker, hadden rijst, pasta, aardappelen. Goed te eten dus. Alleen de combinaties zijn hier best wel apart, ze zien aardappelen aan voor groente hier. Dus je krijgt rijst met een groentesausje met vlees en aardappelen...
De 2e dag was een stuk zwaarder, zo´n 1200 meter stijgen moesten we, dus daar deden we ook wel een aantal uur over. Maar boven op de berg had je mooi uitzicht (aan 1 kant tenminste, aan de andere kant hing een mistbank:(). En toen berg af, dat waren trappen met flink hoge treden, dat was wel jammer want dat ging dus nog niet echt snel en soepeltjes (voel je goed aan je knieen). Maar we hebben het overleefd, met tot nu toe nog mooi weer.
Dag drie was berg op en af dat ging prima, al voelde je wel dat je toch wat vermoeider was door de 2e dag. Vandaag was het uitzicht nog slechter, bijna alleen maar mist gezien! En af en toe ook wat regen :(. Dat was wel jammer, maar gelukkig is het niet hard gaan regenen.
De laatste dag was erg vroeg opstaan en op weg naar Machu Pichu, daar zou je prachtig uitzicht moeten hebben. Maar ook hier, alleen maar mist :(. Dat was wel een domper na de wandeltocht! Wat later op de dag gelukkig toch nog wat van het uitzicht kunnen zien.En als echte die hards zijn we van machu pichu naar het treinstation gelopen ipv met de bus! Al voelde ik mijn voeten wel hoor. Gisteravond zijn we om 10 uur in het hotel aangekomen, en vandaag een beetje een rustdag. Morgen moeten we weer vroeg op om 4 dagen de jungle in te trekken. Ik heb er zin in!