En het gewone leven gaat weer door...

De vakantie is weer afgelopen, maar ik moet er nog vaak aan denken. Zoveel dingen die totaal anders zijn dan in Nederland. Zoals bijvoorbeeld de agenten. We werden een keer aangehouden omdat de chauffeur te hard reed. De agent vertelde ons dat we de nacht hier moesten blijven en dat onze chauffeur de volgende dag in de rechtbank mag verschijnen. Dus wij flink balen. Maar de chauffeur zei, geen probleem, we geven hem 100.000 cedis (iets minder dan 10 euro) en we mogen doorrijden. Pure omkoperij dus :s. Hoewel we daar in principe tegen zijn, is een nacht in de middle of nowhere doorbrengen ook geen prettig vooruitzicht..
Een paar dagen later was er ergens politie controle, vraagt de agent geld voor de christmas box. Ieder winkeltje en bedrijfje heeft een christmas box, voor de gulle giften van iedereen. Maar dat een agent daar om vraagt is toch niet te geloven. In eerste instantie had ik de neiging nee te zeggen, maar je weet maar nooit wat voor controle je dan ineens krijgt. Dalijk gaat die agent net zo lang zoeken tot hij een mankement heeft gevonden en je niet verder mag. Dus toch maar 5000 cedis gegeven... (50 cent) en toen mochten we weer doorrijden.

Maar vandaag aan mijn tweede werkweek begonnen sinds de vakantie is afgelopen. Al was het vorige niet zo heel veel werken. De eerste dag waren er maar 2 kinderen komen opdagen, het was ze nog niet duidelijk dat de vakantie was afgelopen. Dinsdag en woensdag was het voornamelijk poetsen, want na 3 weken niet poetsen ligt er een laag stof door alle gebouwen. Dus dat was een grote schoonmaak. Nu is het me meteen erg duidelijk waarom ze normaal iedere dag het lokaal vegen...
Donderdag was de docent er, maar ik had supervisiegesprek die ochtend, en smiddags was ze er al niet meer... En vrijdag hadden we dan een halve ochtend over.
Vandaag weer enthousiast begonnen. Ik zal ff vertellen wat ik ongeveer doe. 's Ochtends ben ik vaak bezig aan mijn producten en mijn verslagen. Ff in het kort welke producten ik maak. Voor school moeten we in totaal 5 projectjes doen, en deze maand moeten we de eerste 3 afronden. Mijn eerste projectje bestaat uit een aantal vragenlijsten voor alle medewerkers en vrijwilligers in Youth Alive. In deze vragenlijst heb ik vanalles gevraagd, over hun werk, of ze daar blij mee zijn, hoe ze tegen de andere werkers aankijken en wat voor contact ze daar mee hebben. En ook wat de sterke en zwakke kanten van de organisatie zijn. Bij de vrijwilligers heb ik ook wat vragen gesteld over de introductie, omdat de vrijwilligers van vrijwillig afrika vaak gewoon door een andere vrijwilliger gebracht worden en het dan maar moeten uitzoeken hoe alles in elkaar zit. Van al deze vragenlijsten heb ik een resultaten lijst gemaakt, en van daaruit een lijst met suggesties voor de organisatie.

Uit de vragenlijst kwam oa dat de vrijwilligers in het begin niet goed weten wat Youth Alive is, en wat ze daar precies kunnen doen. Ik ben dus begonnen aan een informatie map waarin alles staat over Youth Alive, wat ze doen, welke medewerkers ze hebben, en wat de vrijwilligers zouden kunnen doen. Als de vrijwilligers deze map van te voren lezen, kunnen ze gerichter een project kiezen en welk werk ze precies willen doen. Zo kunnen ze bij ons bijles geven, maar ook activiteiten organiseren, of de kinderen op de gewone scholen begeleiden.

Ten tweede ben ik nog een activiteiten map aan het maken waarin de vrijwilligers ideeen kunnen opdoen voor activiteiten. Maar waarin ik ook een handleiding heb waar ze kunnen zien hoe ze het beste bijles kunnen geven. Dit heb ik samen met een professionele docent gemaakt, omdat het voor veel vrijwilligers moeilijk is om bijles te geven. De meesten hebben totaal geen ervaring met bijles geven, en doen maar wat. Nu heb ik een lijst met oefeningetjes die ze kunnen doen, en in welke volgorde ze die moeten doen.

In de middagen ben ik met de kinderen bezig op een creatieve manier. Of we gaan even knutselen, of wat zingen, spelletjes doen, allerlei activiteiten. Zo leren ze dingen die ze in de klas niet leren, wat meer samenwerking, delen van de spullen, creativiteit ontwikkelen enz.

Het is erg leuk om te doen, maar soms erg frustrerend als de docent er niet is. Wij spreken geen Dagbanli en de kinderen spreken nauwelijks Engels, het is dus erg belangrijk dat er een docent is die soms extra uitleg geeft. En als de docent er is kunnen we een klein groepje kinderen nemen en daarmee wat activiteiten doen. Dat geeft wat meer rust dan een grote groep.

Verder heb ik het hier nog naar mijn zin. Ben het weekend veel met Nathalie opgetrokken, dat is een vrijwilliger van CID Ghana, even wat gedronken en de stad in geweest. Volgend weekend gaan we de oliebollen bakken die Cindy mij heeft opgestuurd. Alleen jammer dat ze de poedersuiker vergeten is ;). Ik heb al gedroomd dat ik de hele stad heb afgezocht naar poedersuiker :D. (Ik heb rare dromen de laatste tijd, ik vraag me af waar ik ze vandaan haal...)

Maar mijn verhaaltje is nu wel weer lang genoeg dus ik ga er weer mee stoppen. Ik ben nog steeds bezig met de foto's, maar het wil maar niet lukken, internet is erg langzaam de laatste tijd en krijg mijn site nauwelijks geopened. Als het me echt niet meer lukt laat ik ze branden, stuur ik ze naar huis, dat het thuisfront ze maar op internet zet voor mij. Maar ze komen hoor, niet goedschiks dan kwaadschiks!! :P.

xxx Kim