Thuisgekomen in Ghana

Afgelopen zondag was het dus zover, 7 uur ging de wekker om niet veel later naar buiten te kijken en tot mijn schrik te zien dat er een pak sneeuw ligt... Als het in Amsterdam maar beter weer is! En gelukkig was het daar droog gebleven en ging mijn vlucht naar Accra gewoon door.

Na een goede vlucht om 8 uur lokale tijd (9 uur Ghanese tijd) aangekomen. Toen ik het vliegtuig uitstapte rook ik het al, dit is Ghana.
Daarna kwam de douane en daar begon de eerste kennismaking al met de Ghanese problemen.Om Ghana binnen te komen moet je in Nederland een visum regelen, wanneer je dat visum hebt gekregen heb je drie maanden de tijd om naar Ghana te vliegen waar je een stempel krijgt om 60 dagen in Ghana te blijven. Ik heb dat keurig al in oktober gedaan, en had nog zo'n 2 weken over om Ghana binnen te komen.
Ik kom bij de douane, zegt ze me dat ik te laat ben gekomen. Ik schrik meteen, en daarna uitleggen dat ik nog 2 weken over heb. Ja, maar dan moet je dus al bijna terug zegt ze. Ik probeer uit te leggen dat ik nog 2 weken de tijd heb om Ghana IN te komen, niet om Ghana weer UIT te gaan. Zij geeft mij een stempel en ik vraag of alles in orde is. Zij knikt dus ik loop opgelucht weg, kijk in mijn paspoort, heeft ze me maar 14 dagen gegeven... Ik weer terug en na wat heen en weer gepraat heb ik eindelijk mijn stempel dat ik 60 dagen mag blijven.
Welkom in Ghana.

Daarna nog een half uur op mijn bagage gewacht (dat krijg je als in Nederland als een van de eerste incheckt...) en daarna eindelijk naar buiten. Jelske, Tawfic en Kamal (2 oude vrienden) stonden me daar al op te wachten. Het was echt een leuk weerzien :D.
Daarna 2 dagen in Accra doorgebracht en ik had echt al vanaf het eerste moment het gevoel alsof ik hier nooit ben weggeweest, beetje alsof ik ben thuis gekomen :).
In accra hebben we niet veel meer gedaan, de mooiste plekken hebben we 3 jaar geleden al bezocht, dus nu voornamelijk gezellig samen zijn, wat drinken, beetje bijkletsen enz.
Twee dagen is daarvoor wel ruim voldoende in Accra, is toch een behoorlijk hectische stad en daar kom je niet echt makkelijk tot een beetje rust.

Dus woensdag weer verder getrokken naar Ada Foah, klein dorp waar niet zo heel veel bijzonders te doen is, behalve even tot rust komen :).
Donderdag verder naar Ho, even de stad verkent en lekker genoten van het heerlijke weer. Vandaag zijn we vanuit Ho een dagje naar de bergen gegaan. Dat was nog een avontuurlijk ritje. Eerst de juiste trotro (busje/openbaar vervoer hier) gevonden, moesten wel ergens overstappen. Eerst een uur wachten tot de trotro vertrok, en dat overstappen bleek gewoon de laatste 5 km te voet afleggen ;). Maarja het was mooi weer, dus een wandeling door de prachtige natuur kan dan geen kwaad :).Naar de lodge gelopen waar we wat wilden gaan eten, het bereiden van de meeste gerechten zou ruim 2 uur duren, vonden we een beetje lang, dus maar gekozen voor de snelle spaghetti. In onze reisgids stond dat je hier kon kanoen, maar daar wist zij niks vanaf. Dus maar mountainbikes gehuurd om een stukje te gaan fietsen. Op zijn Ghanees, eerste stuk was bergaf, met remmen die het amper doen en halfslappe banden. Toen we weer bergop gingen kwamen we erachter dat de versnellingen niet werkten, dus dat was een behoorlijk zwaar tochtje (met tussendoor een hoop gewandel). Maar voldaan kwamen we weer terug in de lodge, daar gewacht op de taxi die ons naar het dorpje zou brengen waar de trotro's langskomen.
Dat was ook nog even wat gedoe, want er was geen trotro station, maar je moest de trotro maar langs de weg aanhouden.Hier hebben we nog geleerd dat iedere stad dus zijn eigen teken (gebaar) heeft zodat de persoon in de trotro weet waar je heen wilt en dus kan stoppen of doorrijden.
Gelukkig hoefden we niet al te lang te wachten (klein half uurtje), en waren dus ook weer op tijd terug in Ho.
De hitte vandaag hebben we toch wel gemerkt, iets te veel in de zon en iets te inspannend. Vooral Jelske heeft er last van en ligt nu beetje ziekjes in het hotel, maar hopelijk gaat dat na een goede nachtrust weer over.
Morgen trekken we langzaam door naar het noorden om ongeveer dinsdag bij een vriend van mij langs te gaan en donderdag in Tamale aankomen om mijn gastgezin eindelijk weer te zien :d.

Al met al genieten we ontzettend van onze reis hier. Ik heb hier pas 5 dagen, ik weet het, maar het voelt echt alsof ik hier al weken zit. Alles is heel erg vertrouwd, de manier waarop de Ghanezen met je praten en contact maken, het tempo van het vervoer, de dieren op straat, het getoeter etc etc. Heerlijk :D.

Toch nog wel een redelijk lang verhaaltje te horen over zo'n korte tijd ;). Erg leuk trouwens om jullie reacties te lezen, zeker blijven doen!

x Kim

ps, hopelijk zijn jullie ook goed het nieuwe jaar in gegaan. Wel een beetje kouder dan hier, hoorde dat het weer sneeuwt... Hier is het echt heerlijk weer! (35-40 graden, om jullie nog even extra jaloers te maken ;)).